وقتی رسانه داخلی ضعیف است مردم سراغ مشابه خارجی اش می‌روند

آفتاب‌‌نیوز :

روزنامه جوان نوشت: ما نتوانستیم فضای رسانه‌ای را شفاف کنیم. کار حرفه‌ای نکردیم. از جاده دوطرفه‌ای که می‌توانستیم داشته باشیم دور شدیم. جاده دوطرفه، رسانه است. پیام از حاکمیت می‌گیرد و به مردم می‌رساند. ازسوی دیگر نیز پیام را از مردم می‌گیرد و به حاکمیت می‌رساند. داد و ستد دوسویه است که رسانه را در جایگاه "رسانا" قرار می‌دهد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

متأسفانه رسانه‌های ما، به تریبون تنزل پیدا کردند. حاکمان چون به پیام مردم، که ازطریق رسانه به آنهامنتقل می‌شد،اهمیت ندادند، نتیجه شد این که مرجعیت رسانه‌ای را از دست دادیم و دور به دست کسانی افتاد که درسر هوای براندازی ما را دارند.

رسانه‌هایی رواج یافتندکه پیچ و مهره‌اش با پول عربستان سعودی، فراهم شده است. معلوم است که عربستان سعودی با ایران چه نسبتی می‌تواند داشته باشد. از کشوری که در خوشبینانه‌ترین حالت رقیب سرسخت ماست مگر می‌توان توقع دوستی داشت. این را مردم ما هم به خوبی می‌دانند. به روشنی هم نسبت خود را با این رژیم، تعریف می‌کنند.

اگر ما بتوانیم نسبت روشن شبکه‌های جریان ساز در قصه تبدیل اعتراض به اغتشاش را برای مردم روشن کنیم نیمی از راه را با موفقیت طی کرده ایم. بگوئیم "من و تو" از کدام آبشخور آب می‌خورد. بگوئیم "ایران‌اینترنشنال" اگر چه نام مقدس ایران را به گرو برداشته است اما دامن پروردِ عربستان سعودی است، قدم اول را محکم برداشته ایم.

اگر بدانیم کلمات و تصاویری که از این بنگاه خبرپراکنی پخش می‌شود، بوی نفت و نفرت وهابیت می‌دهد، دیگر گوش و چشم خود را حرام شنیدن و دیدن هرزگفته‌ها و هرز نوشت‌ها نخواهیم کرد. دریغا که برخی نمی‌فهمند که رسانه باید با کارکرد حرفه‌ای خود در میدان باشد تا کسی به بنگاه‌های خبر پراکنی بیگانه به عنوان مرجع خبری نگاه نکند.

کالای رسانه مثل هر کالای دیگر است، اگر داخلی پیدا نشود ناگزیر به سمت نوع خارجی آن خواهند رفت. اگر جنس داخلی خوب که در اینجا رسانه صادق و امین و حرفه‌ای است پیدا نشود، باز به سمت کالای خارجی خواهند رفت. اگر به این توجه کنیم و به توجیه پنهان کاری‌ها و رفتارهای ناصواب، و پوشیده نگهداشتن بی‌منطق ضعف‌ها نپردازیم، خواهیم توانست راه را بر بیگانه ببندیم. ما حتی به اعتراض خانوادگی به عنوان کالای داخلی نیاز داریم. اگر نتوانیم بستر امنی برای آن فراهم کنیم، دشمن اغتشاشات امنیت سوز را جای آن به مردم قالب خواهد کرد تا بر ما غالب شود. راه بستن دست دشمن، باز کردن دست رسانه‌های خودی است. به واقع با نهضت احیای رسانه و تبیین عملی فرهنگ اعتراض می‌توانیم، دشمن را ناکار و کشور را توانمند کنیم.

منبع: روزنامه جمهوری اسلامی

منبع: آفتاب

کلیدواژه: رسانه داخلی فضای رسانه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۲۴۲۶۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

وقتی «محرمانه لس‌آنجلس» بالاتر از «پدرخوانده» قرار می ‌گیرد

همشهری آنلاین: تعداد فهرست‌های برترین‌های تاریخ سینما تقریبا به اندازه تعداد رسانه‌های معتبر است. اعتبار یک رسانه به نویسندگانش است، رسانه دیگر به قدمتش و یک رسانه هم به گستره وسیع مخاطبانش. وب‌سایت «راتن تومیتوز» (گوجه‌های گندیده) هم که نقدهای منتقدان و واکنش‌های آنلاین تماشاگران به فیلم‌ها و سریال‌ها را گردآوری می‌کند، فهرستی از ۳۰۰ فیلم برتر همه ادوار دارد که توسط منتقدان مورد تایید این وب‌سایت و کاربرانش انتخاب شده‌اند. ۱۰ فیلم نخست این فهرست صلاحیت منتقدان مورد تایید این وب‌سایت و جدیت کاربرانش را کاملا عیان می‌کند.

۱. محرمانه لس آنجلس (کرتیس هنسن، ۱۹۹۷)

نئونوآری معمایی که سیاهی و تباهی رسوخ کرده در جان و روح شهر و آدم‌هایش را در نهایت استادی به تصویر می‌کشد و گروه بازیگران نامدارش از جمله راسل کرو، کوین اسپیسی، گای پیرس، جیمز کرامول، دنی دویتو، دیوید استراترن و کیم بیسینگر یکی از بهترین نقش‌آفرینی‌های‌شان را در آن به نمایش گذاشتند.

۲. پدرخوانده (فرانسیس فورد کاپولا، ۱۹۷۲)

هرچه زمان می‌گذرد، بر تعداد طرفداران و عشاق این شاهکار فرانسیس فورد کاپولا افزوده می‌شود. نسل‌های جدید از دیدنش شگفت‌زده می‌شوند و نسل‌های قدیمی‌تر با تماشای آن یاد روزهایی می‌افتند که سینما بهتر از امروز بود. اپرای گنگستری کاپولا به شیوه‌ای چشم‌نواز و مسحورکننده داستان یک خانواده گنگستر را روایت می‌کند.

۳. کازابلانکا (مایکل کورتیز، ۱۹۴۲)

مخالفانش آن را عاشقانه‌ای آبکی می‌دانند و دوستدارانش یکی از بهترین عاشقانه‌های تاریخ سینما را به نامش سند زده‌اند. در هر صورت نمی‌شود انکار کرد که فیلم مغناطیسی دارد که تماشاگرش را از اول تا آخر با خود همراه می‌کند و از رابطه ریک (همفری بوگارت) و الزا (اینگرید برگمن) الگویی ازلی و ابدی برای فداکاری عاشاقانه می‌سازد.

۴. هفت سامورایی (آکیرا کوروساوا، ‌۱۹۵۴)

درامی حماسی که فقط داستانش حماسی نیست. ماجرای نوشتن فیلمنامه، ساخت و اکرانش هم به اندازه داستان خود فیلم حماسی و شورانگیز است. این فیلم صرفا مواجهه گروهی سامورایی با گروهی راهزن نیست. در پس پیرنگ ساده آن داستان واژگونی نظامی طبقاتی نهفته است که با جسارت به خرج دادن تعدادی کشاورز و فداکاری ۷ سامورایی ممکن می‌شود.

۵. انگل (بونگ جون هو، ۲۰۱۹)

داستان شکاف میان فقرا و اغنیا دستمایه فیلم‌های فراوانی بوده و تعابیر و تفاسیر سیاسی و اجتماعی گوناگونی از این آثار شده است؛ ‌اما احتمالا کمتر فیلمی مثل «انگل» توانسته با داستانی هیجان‌انگیز و سرگرم‌کننده یکی از دیرپاترین اشکال فرادستی و فرودستی انسان را به نقد بکشد. استقبالی که ظرف این چند سال از فیلم شده بیشتر از کیفیت فیلم گویای وضع کنونی جهان و آگاهی انسان امروزی به ساختارهای اقتصادی ناعادلانه آن است.

۶. فهرست شیندلر (استیون اسپیلبرگ، ۱۹۹۳)

سال ۲۰۲۳ که «منطقه مورد علاقه» جاناتان گلیزر به نمایش درآمد، در اغلب نقدها به مفهوم «ابتذال (پیش‌پاافتادگی) شر» برای توضیح و تفسیر آن استناد شد. اما درست ۳۰ سال قبل، اسپیلبرگ در «فهرست شیندلر» نشان داد تنها راه مقابله با هر شر و اهریمنی بر صدر نشاندن انسان فارغ از هر نوع تعصب و افراطی‌گری است.

۷. تاپ گان: ماوریک (جوزف کوشینسکی، ۲۰۲۳)

نه آنقدر زمانی از اکران فیلم گذشته که صلاحیت ورود به جمع برترین‌های تاریخ سینما را پیدا کرده باشد، و نه واقعا خود فیلم از چنان کیفیتی برخوردار است که حضورش در جایگاه هفتم ۱۰ فیلم برتر تاریخ سینما مایه تحیر نشود. جز طراحی صحنه‌های اکشن فیلم که در میان فیلم‌های زیرژانر نبرد هوایی واقعا درخشان است، مهم‌ترین امتیاز فیلم حضور تام کروز است.

۸. داستان اسباب بازی ۲ (جان لستر، ۱۹۹۹)

وودی و باز لایتر ۴ سال بعد از موفقیت قسمت نخست این فیلم برگشتند و توانستند با داستانی جذاب موفقیتی بیش از قسمت اول در گیشه کسب کنند. در قسمت دوم، ماجراجویی عروسک‌ها ابعاد وسیع‌تری پیدا می‌کند و مفاهیمی مثل دوستی و ازخودگذشتگی با تاروپود داستان عجین می‌شود.

۹. محله چینی‌ها (رومن پولانسکی، ۱۹۷۴)

جیک گیتس (جک نیکلسون)، کارآگاه خصوصی لس آنجلسی که متخصص افشای خیانت‌های زناشویی است، توسط زنی استخدام می‌شود تا پرده از راز خیانت شوهرش بردارد، اما هرچه ماجرا پیش می‌رود، داستان ابعاد پیچیده‌تری پیدا می‌کند و خیانت بزرگ‌تری از سوی سیاسیون به مردم و نسل آینده افشا می‌شود.

۱۰. در بارانداز (الیا کازان، ۱۹۵۴)

فیلم ۸ اسکار اصلی را برای خود کرد، اما بزرگترین میراثش شمایل مرد جوان یاغی و سرکشی است که تاریخ بازیگری را به قبل و بعد از خودش دو نیم می‌کند. مارلون براندو در نقش تری مالوی استانداردهای جدیدی برای جوان‌اول‌های مرد سینما خلق کرد: سرکش، ناسازگار، بدقلق و در عین حال دل‌نازک و از نظر روحی شکننده.

کد خبر 849738 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها سینمای جهان کارگردانان سینمای جهان مجله سينماى جهان بازیگران سینما و تلویزیون جهان